Nowa historia Berk...

Rozdział 3-Regin i Aldis.

Czkawka obudził się.Nie otwierał oczu,czuł jak boli go głowa.Powoli,wspierając się na łokciach usiadł.Przed sobą widział ognisko,które ledwo się tliło a w oddali dwie postacie idące w jego stronę.Gdy podeszły bliżej chłopak poznał Sączysmarka,ale nie znał drugiej postaci.Była to dość chuda i wysoka dziewczyna o blond włosach.Szybko jednak dowiedział się jak ma na imię bo przedstawiła mu się:

-Cześć Czkawka.Dobrze,że się obudziłeś-powiedziała pogodnie-Jestem Regin-dodała po chwili

-Witaj Regin,miło cię poznać.Skąd znasz moje imię?-odpowiedział trochę zmieszany chłopak

-Sączysmark mi powiedział.-odparła po czym podała mu jakąś miskę z dziwną substancją

-Co mam z tym zrobić?-spytał

-Wypić.To lekarstwo.Ukułeś się trującymi krzakami to teram musisz to wypić-odpowiedziała z uśmiechem.Czkawka poczuł,że może jej ufać i wypił zawartość miski.Nie było to najsmaczniejsze,ale po chwili poczuł się lepiej.Chwilę siedzieli w trzech przy na nowo rozpalonym ognisku gdy Czkawka coś sobie uświadomił:

-Gdzie jest Szczerbatek i Hakokieł?-spytał rozglądając się

-A wasze smoki!No tak!Zapomniałam,że lataja gdzieś z Aldis.-powiedziała Regin

-A Aldis to…?-dodał chłopak znów pytając

-To mój smok.-odparła dziewczyna.Zagwizdała dwa razy i po chwili tuż przed Czkawką wylądował ów żółty smok,którego on i Sączysmark ścigali:

-To TWÓJ smok?-powiedział Czkawka patrząc pytająco na nową znajomą

-No tak.Można powiedzieć,że pomogłam jej i teraz jest moim smokiem.-odpowiedziała dziewczyna.Aldis podeszła do niej,polizała ją i położyła się koło niej.Chwilę po tym przyleciał Szczerbatek a za nim Hakokieł.Szczerbatek gdy zauważył,że Czkawka się obudził od razu rzucił się na niego z radości:

-Spokojnie Szczerbatek!No już starczy!-chłopak zaczął się śmiać i smok uspokoił się po czym podobnie jak Aldis położył się koło niego.Regin przerwała ciszę:

-Fajny jest twój smok Czkawka.A teraz mam pytanie;Skąd jesteście?

-Dzięki,twój też.-odparł  Jesteśmy  z wyspy Berk.Mam nadzieję,że ci to nie przeszkadza.-dodał po chwili

-Nie przeszkadza.-zaśmiała się dziewczyna.Siedzieli w prawie całkowitej ciszy,którą zakłucały podmuchy wiatru.Gdy zrobiło się ciemno wszyscy poszli spać.

Wiem,że rozdział krótki,ale staram się rozłożyć wenę na dwa różne blogi wiec mam nadzieję,że mi to wybaczycie :) Postaram się by następny był dłuższy ;) 

                                         

                                                             ~BillyKaulitz